Borrels en bitterballen met Bobbie Wall

‘Alleen als we samen mogen’ is de voorstelling van singer-songwriter Bobbie Wall en schrijver Martine Bakker, waarmee ze nu het Fringe Festival veroveren (kaarten zijn nog te koop via de link onderaan). Onder het genot van rode wijn en bitterballen in café Orloff te Amsterdam vroeg ik Bobbie naar haar muzikale verhaal en achtergrond.

Singer-songwriter Bobbie Wall – Fotocredit Maaike van Esch

Hoe was het bij jullie thuis vroeger?
Alles was muziek. Mijn vader is componist en gitarist en mijn moeder fluitiste en pianodocent. Ik groeide op met een studio en muziekschool aan huis in Zeewolde. En als er een mogelijkheid was om mij en mijn zus mee te nemen naar optredens of voorstellingen, dan deden ze dat.

Welke muzikale herinnering is jou het meest bijgebleven van vroeger?
‘Wat heerlijk om wakker te worden met gitaarmuziek’, zei een vriendinnetje die bleef slapen. Het eerste wat mijn vader namelijk pakt als hij wakker wordt is zijn gitaar, voor mij de normaalste zaak van de wereld. De opmerking van die vriendin leerde me dat het helemaal niet zo normaal is. Een andere herinnering is dat mijn moeder als ik ziek was altijd de muziek van Madame Butterfly opzette.

Stond er thuis altijd muziek op?
Eigenlijk nooit. Mijn ouders waren zoveel bezig met muziek dat ze thuis en trouwens ook in de auto juist kozen voor stilte. Als ik bij anderen ging eten en er stond muziek op was ik direct van slag, dan kon ik me niet concentreren. Nu houd ik ervan om muziek te luisteren, maar dan ga ik er echt voor zitten. Mijn vriend is ook muzikant en heeft hetzelfde.

Wanneer begon je zelf muziek te maken?
Het eerste liedje heb ik met mijn buurmeisje geschreven rond m’n zesde. Verder ben ik op de piano begonnen met het naspelen van nummers die ik wilde zingen. Ik vroeg, net als later met gitaarspelen, tips aan mijn ouders die lesgaven in beide instrumenten. Maar hun liefdevolle aanbiedingen om mij meer te leren sloeg ik eigenwijs in de wind. Daar heb ik nu wel een beetje spijt van.

Heb je wel les gehad?
De enige les die ik vroeger heb gehad qua instrument is dwarsfluit, maar toen vond ik mijn stem. Zingen en fluiten tegelijk is nogal lastig, haha. Nu heb ik voor het eerst in mijn leven gitaarles, verder heb ik mezelf alles aangeleerd.

Wanneer werd je serieus als het gaat om muziek?
Ik ben sowieso altijd serieus geweest in wat ik wilde. Na een optreden tijdens een jam vroeg drummer Jonas Filtenborg, niet de minste, of ik ook eigen nummers schreef. Ik kreeg zijn kaartje mee en was onder de indruk. De dag erna belde ik hem direct op om te komen luisteren naar mijn muziek. Ik was vijftien en ‘fearless’. Hij werkte toen samen met producer Huub Reijnders. Uiteindelijk is in samenwerking met hen mijn eerste ep ‘The Melody of Me’ uitgekomen.

Zie jij jouw muzikale loopbaan als een lange route of zijn het meer fases waar je door bent gegaan?
Ik heb het gevoel dat ik één lange route afleg. Elk liedje, elk album, elke voorstelling is een reactie op de voorgaande en het zijn op zichzelf staande mijlpalen.

Welke zijn voor jou de belangrijkste mijlpalen?
• Dat ik tijdens theaterlessen erachter kwam dat ik liever zing dan acteer.
• Het eerste moment dat ik mensen uit de muziek ontmoette die mijn nummers tot een hoger niveau brachten. Ik dacht: ‘Wow, wat vet dat dit kan.’
• Het studeren en op mezelf gaan wonen in Amsterdam. Met mijn grootse ideeën en dromen de werkelijkheid tegemoet.
• Mijn eerste ep ‘Melody of Me’, ik was en ben daar nog steeds trots op.
• De voorstelling Winterblues. Na ‘Melody of Me’ kroop ik in mijn schulp. In deze voorstelling ging ik mijn onzekerheid en angst aan en kon ik het achter me laten.
• Onder artiestennaam Bobbie Wall de ep ‘May I Sing for you’ releasen. Daar hebben heel veel toffe muzikanten aan meegewerkt. Uiteindelijk is deze akoestisch gepresenteerd in de vorm van een-op-een-concertjes. Zo stelde ik me opnieuw voor aan iedereen. Dat was heel bijzonder.
• De ep ‘Play’. Ik wilde de procedure van schrijven en opnemen sneller doorlopen dan normaal en besloot vijf nummers in een maand te schrijven, een ep ervan maken en in Nashville Tennessee om feedback vragen aan muzikanten.

Stop ho, hier wil ik meer van weten. Op die reis ging schrijver Martine Bakker met je mee toch?
Klopt. Wij kennen elkaar al vanaf de basisschool en zijn heel verschillend. Zij is de eeuwige einzelganger en ik de permanente partner. Ik vertelde haar mijn idee en vroeg haar mee om een dagboek bij te houden. Ze was meteen enthousiast. De trip was zo fantastisch! We hebben na deze ervaring besloten om elk jaar zo’n reis te gaan maken. Al is het maar om ons jong te houden.

Martine Bakker en Bobbie Wall. Fotocredit Marc Deurloo

Hoe is daar de voorstelling ‘Alleen als we samen mogen’ uitgekomen?
Toen de release van de plaat kwam in november 2016 heb ik gevraagd of zij als een voorprogramma stukken uit haar eigen verhaal over de trip wilde voorlezen. Het geeft een bredere context aan wat ik zing. Dat pakte zo goed uit dat we er meer mee wilde doen en we besloten een voorstelling te maken waarin haar discipline als schrijfster ook een podium krijgt. Als verdieping hebben we een boek onder dezelfde noemer gemaakt met haar verhaal, mijn gedichten, illustraties van Esther Walter en natuurlijk de soundtrack ‘Our Song’.

Je hebt net de première gehad op Fringe Festival, hoe was het?
Het was echt superleuk! Zo fijn en intiem en we voelde heel veel liefde vanuit het publiek. Het is een heerlijk gevoel dat de voorstelling nu echt klaar is en we hebben zoveel leuke reacties gekregen.

Hoe zie je de toekomst?
We willen met ‘Alleen als we samen mogen’ helemaal gaan voor volgend festivalseizoen en het zou tof zijn als een uitgever de tweede druk van ons boek wil uitgeven. De start op het Fringe Festival is in ieder geval fantastisch.

En verder?
Verder wil ik niet te ver vooruit kijken. Zoals eerder genoemd reageert alles op elkaar bij mij. Ik focus me vooral op waar ik zelf behoefte aan en zin in heb. Ik heb wel ideeën over een nieuwe samenwerking maar die houd ik nog voor mezelf, haha.

Alleen als we samen zijn speelt nog t/m 15 september op Fringe Festival. Kaarten kun je kopen via deze link: Fringe Festival – Alleen als we samen mogen
Muziek beluisteren en meer over Bobbie Wall: www.bobbiewall.com

Leave a Reply